Dag 5: Via de Apache Trail naar Sedona
1 september 2015 - Sedona, Arizona, Verenigde Staten
Hallo allemaal, of eigenlijk: 'Hi guys',
Nou, we leven nog! We hebben de eerste flinke thunderstorm meegemaakt. We ontvingen een SMS van de overheid dat we uit 'flood areas' moesten blijven, de stroom viel even uit en de politie/brandweer reed af en aan. Gelukkig zaten wij veilig binnen maar echt fijn was het niet!
Vanochtend op de radio hoorden we dat er flink veel schade was in de omgeving.
Afijn, de wekker ging om 07:00 uur. Opknappen, lunch smeren en op pad! We kozen voor een touristische route via de Apache Trail, een prachtige 'scenic byway' en oude handelsroute, langs uitgestrekte landschappen en rotsformaties.
Al snel begon Eline flink te stralen, dít was het echte werk! Frank in blote bast met een emmer koffie in de hand (hoe kan het ook anders..) had het ook prima naar zijn zin. Dit alles onder het genot van wat countrymuziek uit de boxen, het leven is goed!
Onderweg even uitgestapt bij een Ghost Town, zó gaaf. We waanden ons echt even in een oude Western film, compleet met clichés als rondcirkelende adelaars, cactussen en cowboy klapdeuren. De cowgirl in Eline kwam zichtbaar naar boven, het was dat ze op slippers liep en niet op laarzen.
Daarna weer verder en onderweg een korte stop in een bar, met paardrij zadels als barkrukken, geinig.
De weg verder richting Sedona wisselde constant van hoogte, ploppende oren dus maar geweldige uitzichten.
Al met al zo'n 5 uur gereden, echt snelheid kennen ze hier niet. Met veel geluk mag je 65 mijl per uur rijden, dat wil zeggen 120 km per uur maar over het algemeen is 45 de maximum snelheid.
Eenmaal aangekomen in Sedona, langs het ranger station van Red Rock State Park. Wat een geweldig vriendelijke mensen! Bepakt en bezaktet kaarten, informatie en een parkenpas gingen we nog gauw op pad. Geen tijd voor flinke wandelingen dus met de auto hier en daar stoppen om wat mooie uitzichten te bewonderen en natuurlijk foto's te maken. Over dit laatste kon Frank mooi klagen met de Ranger. 'Welcome to marriage', kortom de vrouwen willen altijd stoppen om foto's te maken. Eline zegt maar niks...
Op aanraden van de Ranger een lekkere hamburger met colslaw gegeten bij Golden Goose. Daarbij live gitaarmuziek, altijd goed! Met een kop vol indrukken nu lekker relaxen en vroeg in bed. Morgen naar het Slide Rock State Park en door naar de Grand Canyon. Yieehaa!
Nou, we leven nog! We hebben de eerste flinke thunderstorm meegemaakt. We ontvingen een SMS van de overheid dat we uit 'flood areas' moesten blijven, de stroom viel even uit en de politie/brandweer reed af en aan. Gelukkig zaten wij veilig binnen maar echt fijn was het niet!
Vanochtend op de radio hoorden we dat er flink veel schade was in de omgeving.
Afijn, de wekker ging om 07:00 uur. Opknappen, lunch smeren en op pad! We kozen voor een touristische route via de Apache Trail, een prachtige 'scenic byway' en oude handelsroute, langs uitgestrekte landschappen en rotsformaties.
Al snel begon Eline flink te stralen, dít was het echte werk! Frank in blote bast met een emmer koffie in de hand (hoe kan het ook anders..) had het ook prima naar zijn zin. Dit alles onder het genot van wat countrymuziek uit de boxen, het leven is goed!
Onderweg even uitgestapt bij een Ghost Town, zó gaaf. We waanden ons echt even in een oude Western film, compleet met clichés als rondcirkelende adelaars, cactussen en cowboy klapdeuren. De cowgirl in Eline kwam zichtbaar naar boven, het was dat ze op slippers liep en niet op laarzen.
Daarna weer verder en onderweg een korte stop in een bar, met paardrij zadels als barkrukken, geinig.
De weg verder richting Sedona wisselde constant van hoogte, ploppende oren dus maar geweldige uitzichten.
Al met al zo'n 5 uur gereden, echt snelheid kennen ze hier niet. Met veel geluk mag je 65 mijl per uur rijden, dat wil zeggen 120 km per uur maar over het algemeen is 45 de maximum snelheid.
Eenmaal aangekomen in Sedona, langs het ranger station van Red Rock State Park. Wat een geweldig vriendelijke mensen! Bepakt en bezaktet kaarten, informatie en een parkenpas gingen we nog gauw op pad. Geen tijd voor flinke wandelingen dus met de auto hier en daar stoppen om wat mooie uitzichten te bewonderen en natuurlijk foto's te maken. Over dit laatste kon Frank mooi klagen met de Ranger. 'Welcome to marriage', kortom de vrouwen willen altijd stoppen om foto's te maken. Eline zegt maar niks...
Op aanraden van de Ranger een lekkere hamburger met colslaw gegeten bij Golden Goose. Daarbij live gitaarmuziek, altijd goed! Met een kop vol indrukken nu lekker relaxen en vroeg in bed. Morgen naar het Slide Rock State Park en door naar de Grand Canyon. Yieehaa!
Geniet er volop van! (Overbodige opmerking natuurlijk...)