5 september - Van Munduk naar Ubud
5 september 2016 - Ubud, Indonesië
Daar zijn we weer, dit keer vanuit Ubud!
Vanochtend vertrokken we na het ontbijt, richting Ubud. Zoals gisteren verteld, zouden we eerst nog wat leuke stops maken.
We hadden vandaag niet echt geluk wat betreft chauffeur, stikmisselijk! Al bumperklevend en crossend door de bochten, kwamen we aan bij onze eerste stop, de Ulun Danu Bratan.
Het was schitterend weer en dat maakte het beeld nog mooier. Deze tempel is aan een meer gelegen, echt prachtig! Als je op google zoekt op 'Bali' komt deze foto regelmatig naar voren. In het echie is 'ie net zo mooi!
Na even lekker in de zon van het uitzicht te hebben genoten, doken we weer bij onze formule 1rijder in de auto, op weg naar Jatiluwih.
Ook dit was weer heel mooi! Een uitgestrekt landschap vol rijstvelden. We maakten een korte wandeling door de rijstvelden naar de volgende parkeerplaats. We konden al snel merken dat het hier echt toeristischer wordt. We horen veel Fransen en Australiërs.
De laatste stop was de tempel Taman Ayun. Deze viel ons wat tegen. Wel waren ze volop bezig met de voorbereidingen voor overmorgen. Dan is het Galungan en wordt de overwinning van Dharma over Adharma gevierd. Een dag waarop vrijwel alles gesloten is en voornamelijk gebeden wordt.
Na deze stop kwamen we aan bij Nick's Pension in Ubud.
We merken dat we deze vakantie weinig momenten met z'n tweeën hebben. Een chauffeur is nodig en vaak is een gids verplicht tijdens excursies of bezienswaardigheden. Dit beperkt ons een beetje in de vrijheid, waar we juist wel behoefte aan hebben op vakantie!
We besloten daarom er nog even met z'n tweeën op uit te trekken naar het centrum. Da's gelukkig op loopafstand. Het stikt hier van de toeristische winkeltjes en ook van de toeristen. We moesten hier wel even wennen na de rust in de natuur. We kochten mangustan bij een fruitkraampje en een waterijsje om even af te koelen. 't Is weer zweten geblazen!
Naast de vele winkeltjes en kraampjes bezochten we nog de Ubud tempel, waar ook kaartjes voor Balinese dansvoorstellingen werden verkocht. We hadden begrepen dat je dat echt niet mocht missen bij een bezoek aan Ubud.
We vergeleken de verschillende optredens en kozen voor een 'cakcakcak' versie. Om half 8 zaten we klaar op onze plastic stoeltjes bij de tempel.
Het was een indrukwekkend schouwspel! Zo'n honderd mannen 'vertelden' een verhaal. Zowel beeldend als met verschillende stemgeluiden. Waar de naam 'cakcakcak' vandaan kwam, was heel duidelijk. In kanon en in koor werd 'tsjaktsjaktsjak' ten gehore gebracht.
Het stuk eindigde met een groot vuur, wat door de draak verspreid werd al lopend door de brandende kokosnootschillen.
Na het toneelstuk waren we wel moe van deze leuke maar weer intensieve dag. Op de terugweg snuffelden we nog wat rond in een souvenirwinkel maar kochten we alleen een reepje mangochocolade.
Nu bijna half 11. We kruipen in bed. Morgen staat er een fietstocht van Kintamani naar Ubud op de planning. Vanaf de dag erna gaan we dan eindelijk écht rustig aan doen. Vooral Eline is daar toch wel hard aan toe. We doen ontzettend leuke dingen, maar vermoeiend is 't wel!
Welterusten en tot morgen!
Vanochtend vertrokken we na het ontbijt, richting Ubud. Zoals gisteren verteld, zouden we eerst nog wat leuke stops maken.
We hadden vandaag niet echt geluk wat betreft chauffeur, stikmisselijk! Al bumperklevend en crossend door de bochten, kwamen we aan bij onze eerste stop, de Ulun Danu Bratan.
Het was schitterend weer en dat maakte het beeld nog mooier. Deze tempel is aan een meer gelegen, echt prachtig! Als je op google zoekt op 'Bali' komt deze foto regelmatig naar voren. In het echie is 'ie net zo mooi!
Na even lekker in de zon van het uitzicht te hebben genoten, doken we weer bij onze formule 1rijder in de auto, op weg naar Jatiluwih.
Ook dit was weer heel mooi! Een uitgestrekt landschap vol rijstvelden. We maakten een korte wandeling door de rijstvelden naar de volgende parkeerplaats. We konden al snel merken dat het hier echt toeristischer wordt. We horen veel Fransen en Australiërs.
De laatste stop was de tempel Taman Ayun. Deze viel ons wat tegen. Wel waren ze volop bezig met de voorbereidingen voor overmorgen. Dan is het Galungan en wordt de overwinning van Dharma over Adharma gevierd. Een dag waarop vrijwel alles gesloten is en voornamelijk gebeden wordt.
Na deze stop kwamen we aan bij Nick's Pension in Ubud.
We merken dat we deze vakantie weinig momenten met z'n tweeën hebben. Een chauffeur is nodig en vaak is een gids verplicht tijdens excursies of bezienswaardigheden. Dit beperkt ons een beetje in de vrijheid, waar we juist wel behoefte aan hebben op vakantie!
We besloten daarom er nog even met z'n tweeën op uit te trekken naar het centrum. Da's gelukkig op loopafstand. Het stikt hier van de toeristische winkeltjes en ook van de toeristen. We moesten hier wel even wennen na de rust in de natuur. We kochten mangustan bij een fruitkraampje en een waterijsje om even af te koelen. 't Is weer zweten geblazen!
Naast de vele winkeltjes en kraampjes bezochten we nog de Ubud tempel, waar ook kaartjes voor Balinese dansvoorstellingen werden verkocht. We hadden begrepen dat je dat echt niet mocht missen bij een bezoek aan Ubud.
We vergeleken de verschillende optredens en kozen voor een 'cakcakcak' versie. Om half 8 zaten we klaar op onze plastic stoeltjes bij de tempel.
Het was een indrukwekkend schouwspel! Zo'n honderd mannen 'vertelden' een verhaal. Zowel beeldend als met verschillende stemgeluiden. Waar de naam 'cakcakcak' vandaan kwam, was heel duidelijk. In kanon en in koor werd 'tsjaktsjaktsjak' ten gehore gebracht.
Het stuk eindigde met een groot vuur, wat door de draak verspreid werd al lopend door de brandende kokosnootschillen.
Na het toneelstuk waren we wel moe van deze leuke maar weer intensieve dag. Op de terugweg snuffelden we nog wat rond in een souvenirwinkel maar kochten we alleen een reepje mangochocolade.
Nu bijna half 11. We kruipen in bed. Morgen staat er een fietstocht van Kintamani naar Ubud op de planning. Vanaf de dag erna gaan we dan eindelijk écht rustig aan doen. Vooral Eline is daar toch wel hard aan toe. We doen ontzettend leuke dingen, maar vermoeiend is 't wel!
Welterusten en tot morgen!
Maar wát een prachtige ervaringen doen jullie op!!
Dank je wel, dat we zo in detail mogen meeleven met alles wat jullie doen!